Terminus Bangkok

Busrit naar Bangkok

We vertrekken op 27 november voor de laatste keer samen naar een nieuwe stad. Sukhothai laten we achter ons en gaan met de bus richting Bangkok. Een stad die een legendarische status heeft gekregen onder de backpackers. Van het busstation tot de fietswinkel, waar Simon al contact mee had opgenomen, ligt 10 kilometer stenen jungle. We hadden al enige ervaring met fietsen door de drukke straten van Hanoi en de Chinese steden, maar dit was toch net iets anders. Bij de fietsenmaker wordt duidelijk dat een doos die voldoet aan de voorwaarden van Air France en TGV echt heel klein is. We pakken de fiets provisorisch in zodat ze mee kan met de taxi.

Het Baan Sathorn Backpacker Guesthouse ligt niet al te diep in het centrum, gelukkig maar want wij zijn de drukte niet meer gewoon! De Franse eigenaar is zelf nog een jonge kerel en heeft ons geweldig verder geholpen met enkele probleempjes waarmee het einde van een reis gepaard gaat. Simon laat zijn fiets even voor wat het is zodat we op zoek kunnen gaan naar een restaurant. We vinden een zaak vlak onder de betonnen pilaren van de Skytrain. Spijtig genoeg voelen we  ons na het avondmaal niet al te best. We geven graag toe dat dit niet kwam door de kwaliteit van het eten, ... meer door de hoeveelheid.

De volgende ochtend gaat Jozef zijn fiets afzetten voor een groot onderhoud terwijl Simon de zijne verder demonteert tot een volwaardige plooifiets. Zijn oude korte broek moet er aan geloven om als vulling te dienen. 

Siam Shoppingcenter en de Skybar

Kennen jullie Stein nog, de Nederlander die Jozef zijn plek in nam tussen Luang Namtha en Houayxai? Die zat dus ook in Bangkok en daar hadden we graag een laatste keer mee afspreken. Aangezien er aan elke tempel en overheidsgebouw geprotesteerd wordt, kiezen we ervoor om naar het grootste winkelcomplex te gaan in Bangkok, Siam Discovery. We gingen op zoek naar een grote sporttas waarin Simon al zijn spullen kwijt kon. Onze keuze van winkelcentrum bleek een beetje verkeerd toen we drie Porshes, 2 Lotussen en 1 Lamborghini zagen op de derde verdieping. Verder waren er nog flagshipstores van alle luxueze merke die je maar kan bedenken. De kelderverdieping is zelfs omgevormd tot een gigantisch aquariumpark. 

's Avonds gaan we samen met Stein naar de Skybar een vrij luxueuze bar bovenop een wolkenkrabber. Om niet helemaal uit de toon te vallen doen we alle drie iets met lange mouwen en een lange broek aan. Jozef kiest zijn beste sportschoenen uit en we zijn klaar. Eenmaal in het gebouw begeleidt een menselijke ketting van obers je tot de lift en verder tot op het terras. Een blik op de kaart wijst ons erop dat we misschien toch maar gewoon van het uitzicht moeten genieten zonder een drankje te bestellen. Nu was dat uitzicht op zich meer dan genoeg om je een uur lang zoet te houden.

voor de filmkenners: De skybar waar wij genoten van het uitzicht werd gebruikt als decor voor enkele scènes in The Hangover Part II.

Op onze reis door Azie hadden we al een aantal mensen ontmoet die ons aanbevolen om de Khao San Road te bezoeken. We springen dan maar in de taxi om te kijken wat er nu net zo speciaal is aan die ene straat. Na tien meter gestapt te hebben wordt ons al duidelijk dat het inderdaad geen normale plek is. Opdringerige pingpongshowverkopers, achtjarige bloemenmarchanten en halfnaakte toeristen. Eigenlijk niet de geschikte plek om de reis af te sluiten. 

De Floating Market en de laatste dag

De volgende ochtend nemen we de bus naar een van de verschillende drijvende markten. We zitten nog geen 2 minuten in een bootje of we zijn al kletsnat. Zo'n drijvende markt bestaat uit verschillende kanaaltjes waarop een honderdtal kleine bootjes rondvaren. Ze brengen je van winkel tot winkel en stoppen als je aanstalten maakt om iets te kopen. Echt wel eens leuk om te doen tot Simon dodelijk gewond raakt aan zijn bovenbeen door een aanvaring met een andere boot. Gelukkig zit het fietsen er op en heeft hij zijn been niet meer nodig.

We besluiten die avond niet meer al te zot te doen en gaan samen met Stein terug naar de zaak onder de Skytrain. Stein vertrekt de volgende ochtend naar Birma en reist daarna net als Simon weer naar huis. Van hem nemen we dus ook een beetje afscheid.

Terwijl we in het hostel het belangrijkste beeldmateriaal verzamelen, verschieten we van al de dingen die we hebben meegemaakt. Twee kleine stalen fietsframes die ons naar de prachtigste plekken hebben gebracht. We hebben gedurende onze 3000 km lange trip niet een keer lekgereden, maar de gesprongen spaken maakten dat meer dan goed! We startten in Kunming, China. Dan naar het stenen woud in Shiling, De oude stad Jianshui De rijstvelden van Xinjie en Sapa, de begrafenis van een oude generaal in Hanoi, De Halong-baai, Dienbien Phu, de trekking in Luang Namtha, de boottocht naar Hongsa, de olifanten in Sayabouli, Luang Prabang, de geweldige ontvangst in Vientiane, de oude tempels in Kamphaeng Phet en Sukhothai en tenslotte de ontucht in Bangkok. 

Tijdens die 70 dagen hebben we ook een aantal keer zwaar afgezien op de fiets. Maar telkens waren we blij ergens een hotel te vinden, hoe kitcherig het behangpapier ook mocht zijn. Het was een reis om nooit meer te vergeten. 

Jozef rijdt nog verder, maar toch gaat het eerste deel altijd een apart stuk blijven.

Bedankt lezers, voor alle reacties, wij hopen dat jullie er even hard van genoten hebben als ons.

Met een vriendelijke groet,

Jozef en Simon