The Elephant Conservation Center

Heat Stroke

De dag na de boottocht en onze rit met de duitsers vertrokken we voor een 'rustige' rit naar Xayaboury. Het hoogteprofiel viel mee volgens onze landkaart maar in de praktijk was dit net iets anders. Het ging constant op en neer met een stijl stijgingspercentage van 15 %. Ons kleinste verzet is hebben we tot op de naad versleten maar het was nodig! Ondertussen is de Laotiaanse zon ook terug van de partij en vooral Simon werd hierdoor getijsterd. Uitgeput komen we aan in Xayaboury en regelen we alles voor ons bezoek aan het Elephant Conservation Center.

Elephant Conservation Center, Dag 1

We rijden met onze fiets tot aan het meer waar de boot ons oppikt en naar het Center brengt. We krijgen een welkomsdrankje dat verdacht hard lijkt op onze Vietnamese neusspray. Tijdens een eerste woordje uitleg valt onze mond open van verbazing wanneer uit het niets een olifant langswandelt met zijn mahout in de nek. We worden er even stil van... Hoe prachtig is dit!

Het Elephant Conservation Center werd 2 jaar geleden opgericht door Elephant Asia, de toonaangevende NGO voor het behoud van de Aziatische olifant. In de eerste plaats is het ECC op poten gezet voor de olifanten. Hier is het enige gespecialiseerde hospitaal in Laos en hebben ze de kennis en accomodatie voor het opzetten van een 'breeding programme' in de hoop de populatie in Laos te stabiliseren. Het ECC heeft 5 volwassen olifanten en 2 kalfjes,11 maanden en 2 jaar oud. In plaats van de olifanten naar de toeristen te brengen, brengen we de toerist naar de olifanten. Met de oude naam van Loas, land of a million elephants, in het achterhoofd is dit DE plek om ze te bezoeken en er over te leren.

Na een inleiding is het tijd om kennis te maken met de dieren van het center. We worden direct gevraagd om na een korte uitleg plaats de nemen op de olifanten. Het is helaas niet evident om op zo`n kollos te kruipen. Jozef doet het 'the hard way' (zie foto). Een eerste rondje is behoorlijk intens want een dikhuid wiebelt behoorlijk wanneer hij wandeld en een val is toch al gauw van 3 meter. Maar ... zo ongelofelijk om in hun nek te rijden.

Na de kennismaking nemen de olifanten een bad in het meer en worden ze in het bos geplaats waar ze de nacht al etend doorbrengen. Ze krijgen een ketting van 30 meter mee en worden vastgemaakt aan een stevige boom want het gebeurt al eens dat er een op wandel is met zijn ankerpunt.

Tip van de mahouts: Plaats nooit je olifant in het bos als je dronken bent! De jungle is groot en je vindt hem misschien niet meer terug.

Elephant Conservation Center, Dag 1

's Ochtends na het ontbijt gaan we terug den bos in om de olifanten te halen. Tot onze grote verbazing is de ketting gedurende de nacht niet in de war geraakt. Een olifant is duidelijk slimmer dan een hond.
Nadat de ketens werden verwijderd mochten wij plaats nemen om met onze olifant uit het bos te wandelen. Maar eerst nog een kwartiertje eten voor ze er aan begonnen, en dat doet zo`n olifant zonder probleem met iemand in zijn nek. Zie filmpje.

Nadien kregen we nog mahoutles om te leren zo'n olifant te besturen. Met Jozef zijn perfecte Laotiaanse tongval lukte het aardig om hem te laten doen wat wij zelf wouden (zie wederom het filmpje).

Een bezoek aan het ziekenhuis kan uiteraard niet ontbreken tijdens ons verblijf. Hier maakte we kennis met het leven van de olifanten in Loas.
90 percent werkt in de logging industrie en sleept heel de dag bomen door de jungle. Op zich is dit voor een olifant geen probleem, is het niet dat ze veel te veel moeten werken en te weinig tijd krijgen voor te eten en te herstellen. Ziektes en verwondingen komen dan ook veel voor. De veeartsen gaan geregeld op missie om de plaatselijke bevolking te assisteren bij het verzorgen van die aandoeningen.

We maken hier voor de eerste keer kennis met Noi, het 11 maand oude kalfje. Enorm schattig. De foto`s spreken voor zich.

Voor de namiddag was er een bezoek gepland bij de nursery waar het kweekprogramma is opgezet. Helaas had de olifant zijn ketting losgetrokken van de boom en ontsnapt. De moeder met kind is iets voor morgen. Aanpassing van de planning resulteert in een leuke zwempartij in het meer.

Elephant Concervation Center, dag 3

We bezoeken in de voormiddag nog de moeder met haar kalf en rijden voor een laatste keer op onze reuzen (na drie keer rijden mogen we ze toch al de onze noemen). Helaas zit ons bezoek er op en moeten we afscheid nemen van deze prachtige dieren omringt door enthousiaste medewerkers in een paradijselijke setting.

Tot weerziens!!

Muang Nan

De dag na ons bezoek fietsen we maar 45 kilometer en dachten we een rustige dag tegemoet te gaan. Om te schuilen voor het warmste van de dag zoeken we al vroeg een guesthouse. Hier komen we Phoung tegen. Hij wil ons graag de watervallen laten zien. We hebben altijd geleerd om niet zomaar met vreemden mee te gaan, een vuistregel die we vanaf nu vergeten. We beklimmen de waterval om enkele kunstzinnige, maar welvoegelijke fotos te maken en worden met verstomming geslagen. We zijn helemaal alleen op deze prachtige plek, dus kunnen we weer intens genieten.

Achteraf hebben we mee gevoetbald met de lokale jeugd, hele leuke ervaring die bijna euforisch eindigde, was het niet voor de keeper die knap Simons schot redde. We komen de conclusie dat we nooit een rustige dag hebben in Laos. Ofwel hebben we ongelooflijk veel geluk, ofwel is elk dorp er op uit de falangs de beste tijd van hun leven te geven.

Luang prabang

Bij onze aankomst in de jeugdherberg hier in Luang Prabang kwam ons ter oren dat ze hier een Belgische bar hebben. Dat konden we natuurlijk niet weerstaan. Stoofvlees met friet en balletjes in tomatensaus met aangepast Belgisch bier werd ons avondmaal, fantastisch lekker! 'The House' een echte aanrader in Luang Prabang. Na een lange avond aan den toog voelen we ons even echt thuis aan de andere kant van de wereld.

Vandaag en morgen verkennen we Luang Prabang en zetten dan onze tocht verder naar Vang Vieng en Vientiane. Stay Tune for the next episode.