Luang Prabang, De scenic route & het Bun That Luang

Dag iedereen,

Het is 10 dagen, enkele mooie vergezichten en prachtige ervaringen geleden dat wij een verslag op het internet hebben geplaatst. Voordat wij onze avonturen verder beschrijven bedanken wij jullie voor de vele bezoeken op onze blog en de talrijke reacties. Het is voor ons zeer aangenaam om deze te lezen.

Khouang Si watervallen

Volgens tripadvisor is dit de nummer 1 atractie van Luang Prabang. Na een tochtje van 30 kilometer met onze fietsen komen we aan bij de watervallen voordat deze overrompeld worden door massa's toeristen. De waterval zelf valt te vergelijken met de Plitvice watervallen in Kroatië, maar dan kleiner. Een voordeel, in deze lagunes is er ruimte om te zwemmen! Ook hier waren wij bij de eerste om een plons te nemen in het verfrissende water. Slingers boven het water vind je overal maar in deze setting geeft het toch een uniek gevoel.

Diezelfde avond aten we Laotiaanse barbecue (door ons gekend als de Thaise barbecue) en gingen we uit in de bowling. Dit is de enige plek die nog open is na 12 uur en waar alle toeristen bij elkaar komen om te bowlen en pintjes te drinken. Bijzonder gebeuren, maar wel aangenaam.

Wat Xiong Thong & Royal Palace Museum

TIjdens onze 3de dag in Luang Prabang nemen we de tijd om het culturele erfgoed van de stad te verkennen. We beginnen bij de Wat Xiong Thong, een prachtige boeddhistische tempel en gaan dan verder naar de Royal Palace museum. 

Laos is een arm land en krijgt veel geschenken van andere landen. Ook Amerika geeft cadeau's. Eén hiervan is een Laotiaanse vlag die mee naar de maan was geweest. Onder een maansteen stond het tekstje: "The fragment is a portion of a rock from the Taurus Valley of the Moon. It was part of a larger rock composed of many particles of different shapes and sizes, a symbol of the unity of human endeavor and mankind's hope for a future of peace and harmony." Geschonken door Nixon in 1972. Belangrijke kanttekening; Amerika was toen vollop bettrokken in de Vietnamoorlog waar Laos behoorlijk onder te lijden had. Tot zover de peace in hun gift denken wij dan.

How to extend your visa:

Bij het binnenkomen van Laos kregen wij een visum tot 15 november. Aangezien het grootste festival van Laos doorgaat op 16 en 17 november hadden wij hier graag wat langer gebleven. Wie op vrijdag naar de immigratie dienst gaat dient er rekening mee te houden dat dit niet op één dag wordt geregeld, ookal is het slechts één stempeltje. Hierdoor zijn wij gedwongen om 3 extra dagen in Luang Prabang te blijven.... Wat een vervelende situatie ... NOT ;).

Die avond spelen we volleybal met de locals en wordt Jozef helaas ziek... 

Alms Giving

Jozef recupereert van zijn maag/dram probleem en Simon gaat alleen op pad. Na een fietstochtje belandt hij bij de lokale schaakclub. Ondanks een zeer sterke opening trekt de Laotiaan aan het langste eind en is het schaakmat. Tegen de middag is Jozef beter en genieten we van een fris drankje in Bar Utopia. 's Avonds gaan we met enkele backpackers opnieuw naar de bowling (Jozef gooit 187) en besluiten we 's ochtends nachtje door te doen zodat we om 5.30 naar de monniken kunnen gaan zien.

Almsgiving is een dagelijks terugkerende gebeuren bij de monniken. Zij verzamelen stickyrice bij de lokale bevolking die langs de straten zit. Jammer genoeg zijn er veel toeristen die met hun flash mooie foto's willen nemen. Ook wij willen een mooie foto maar zitten met een wrang gevoel. Het voelt echt alsof wij dit ritueel verstoren en dat de monniken ons aanzien als indringers. Uiteindelijk besluiten we dat het vanop een afstand zonder flits wel kan.

Nadien bezoeken we de ochtendmarkt, eten we noedelsoep, en krijgen we een snack in de vorm van wormen. Het kraakt onder de tanden maar smaakt eigenlijk wel lekker. Na 10 wormen zit je wel boordevol proteïnen en is het tijd om te gaan slapen ... eindelijk, wat een dag.

Phousi Hill

Voor onze laatste dag in Luang Prabang nemen we de tijd om de Phousi hill te beklimmen. Van op de top krijg je een fantastisch overzicht over de stad waar wij het zo goed naar onze zin hebben.

Goodbye Luang Prabang, Hello Scenic Route

Op onze kaart staat de route van Luang Prabang naar Vientiane beschreven als een scenic route. De uitzichten zouden fantastisch zijn maar wij zijn sceptisch omdat de uitzichten altijd al fantastisch geweest zijn, ... wat zou dit dan zo spectaculair beter maken?

Wel, het waren één van de beste fietsdagen. Zwaar, maar belonend. We laten de foto's voor zich spreken.

Vang Vieng

Dit is de party strip van Laos, backpackers blijven hier weken hangen om elke dag te tuben. Met een traktorband de rivier afdobberen om dan bij elke bar te stoppen... Wij hebben besloten om hier niet te blijven plakken. (we zijn te lang gebleven in Luang Prabang). Een halve dag volstaat om dit te zien. Wel komen we veel bekende gezichten tegen uit Luang Prabang en het is een aangenaam weerzien met de Nederlandse dames.

Na Vang Vieng is het voor ons ook tijd om dag te zeggen aan de bergen. Slechts één rit hebben wij tot hiertoe gedaan zonder beklimming. Wij en de bergen, het was een relatie met ups en downs maar nu zeggen we vaarwel.

Op naar Vientiane, Naar Jan en Ruth

Deze route is populair bij de toerfietsers en we komen er dan ook vaak onderweg tegen. Tijden onze vierde dag op de fiets worden we vergezeld door twee Koreanen. Pas tijdens een rustpauze werd ons duidelijk dat deze mannen op leeftijd zijn, beide  boven de 70, maar ze verkeren in een ongelofelijke topvorm! Tonnen respect langs onze kant, maar we hebben ze er uiteindelijk toch maar af gefietst.
Na 130 kilometer zijn wij nog op zoek geweest naar een waterval die beschreven stond in onze trottergids. Helaas staat de waterval nu droog en is het doorspoelen van een wc spectaculairder. 

's Avonds slapen we in een "resort", een benaming die toch met een korrel zout moet genomen worden. De eigenaar komt ons nog snel even vertellen dat hij ons die avond verwacht in de discotheek op het domein. We hebben al redelijk wat lokale festiviteiten gezien en verwachten dan ook een interessant antropologisch gegeven. Eenmaal binnen kan Simon niet weerstaan aan de draaitafels en speelt het komende uur de pannen van het dak. Spijtig genoeg kwamen de andere feestgangers toen pas aan.

Hieronder geven wij even enkele Laotiaanse fuifgewoontes:

• Er is geen dansvloer. De discotheek is bezaait met tafeltjes en krukken waar iedereen zich rond verzamelt. Dans je graag? Dan sta je gewoon recht aan je tafeltje en begin je te wiebelen, meestal zonder de voeten te bewegen.
• Aangezien de meeste Laotianen kleine mensen zijn wordt er vaak gebruik gemaakt van een lege bak Beer Lao om op te staan.
• Het bier zelf staat niet koud en wordt daarom altijd gedronken met ijs. Heel raar in het begin maar het went snel, de voordelen: Uw bier is steeds ijskoud in een tropisch warm land en je krijgt het nodige water binnen waardoor de kater wel meevalt.
• Je tienjarige broertje neem je ook mee, want die moet toch ooit leren drinken.

Aankomst in Vientiane en de ontvangst bij het geweldige gastgezin

De volgende middag worden we ontvangen door Jan en Ruth en hun 4 kinderen, Victor, Cas, Julia en Anna. Wij danken hen graag voor hun warme ontvangst. Hier voelen we ons direct thuis! ’s Middags nemen we een kijkje op het That Luang festival.  Dit wordt jaarlijks gehouden bij de vollemaan in november en is GIGANTISCH! Reusachtige pleinen vol podia’s en marktkraampjes, allemaal gesitueerd rond de prachtige stupa in Vientiane. Er heerst een drukke, chaotische, typisch Laotiaanse feeststemming. Het lijkt wel of iedereen zo maar mocht kiezen waar hij zijn kraampje neerzette en wat hij verkoopt of organiseert. Hierdoor valt er op elke hoek wel iets anders te beleven.

’s Avonds keren we, samen met Jan, opnieuw naar het festival maar dit keer om op zen Laotiaans te feesten. We plaatsen ons eerst voor het Beer Lao podium. We zitten aan een tafeltje en zien enkele zangers en een 20 tal danseressen de revue passeren. Daarna zetten we koers naar de Beer Lao, Beergarden. Hier speelt een DJ de pannen van het dak. Om 11.30 is het ook hier gedaan en is het plein omgevormd tot een ware ravage. Drinktafeltjes liggen bezaait met lege blikjes en overblijfselen van, eerder wansmakelijke, snacks. Dan de avond maar afgesloten in een discotheek waar we behoorlijk gelachen hebben met de plaatselijke Ladyboys. Jaja, het is een apart gegeven…

De volgende dag nemen Jan en Ruth ons mee om op een boot een heel feestmaal voor te schotelen  en nemen we een duik in het zwembad. Ontspannende dag! ’s Avonds keren we opnieuw naar het festival en ontdekken we dat er nog podia zijn die we niet hadden gezien. Vlak naast de tempel werden de Laotiaanse muay thai kampioenen uitgedaagd door buitenlanders. Twee wedstrijden waren al afgelopen na een knock-out in de eerste ronde. Enkel een jonge Braziliaan kon vier rondes weerwerk bieden.

Vandaag treffen we nog enkele voorbereidingen voor het laatste stuk van onze trip. Morgen rijden we de grens over richting het tempelcomplex van Sukhothai. Daarna sluiten we onze reis af in Bangkok waar toch zeker een persoon al het vliegtuig neemt.