Sa Pa tot Hanoi

Dagtocht door de Rijstvelden

In Sa Pa komen enkel de echte avonturiers samen om door de bergen de rijstvelden en minderheidsdorpjes te bekijken. Spijtig dat er in de wereld zo veel avonturiers zijn en ze blijkbaar allemaal samen over hetzelfde pad willen trekken. We hadden dus niet echt het gevoel dat we alleen waren, maar dat werd meer dan goedgemaakt door de prachtige uitzichten en toffe babbels met de gids en andere wandelaars.

Op de middag schuiven we aan tafel voor een klein maal. Vanaf dat ons zitvlak de houten bank raakt worden we bestormd door zevenjarige meisjes. Stuk voor stuk hartenbrekers. Zonder de nuchtere blik van simon was ons budget er die dag volledig doorgegaan. Naast het restaurantje liep een prachtige rivier waar we toch even in wouden springen. Allemaal goed en wel tot een Aussie van 52 jaar zijn t-shirt uittrok en ons beide toch even slecht deed voelen over onze ondermaatse fysieke uitstraling.

We hadden ons voorgenomen om geen hippiereizigers te worden, maar toch hebben we gezondigd en een bandje gekocht van de plaatselijke bevolking.

Sapa tot T(h)an Uyen

Voor de tweede keer moeten we een bergdorpje verlaten en voor de tweede keer doet het toch een beetje pijn. Een gevoel dat we direct kunnen vergeten met de 15 km lange klim naar het hoogste punt van onze tocht. Ongelooflijke mooie vergezichten over de vallei en de Fancy Pants aan de linkerkant, de Zilveren Waterval aan de rechterkant. Er zijn lelijkere decors om een bergkam over te steken.

Aan de andere kant, en deze keer is het waarschijnlijk echt, de mooiste afdaling die we ooit hebben mogen meemaken. Macadam gestolen uit Zwitserland tot helemaal beneden, overzicht op tegemoetkomend verkeer in elke haarspeldbocht en weeral machtige bergen om van te genieten. Natuurlijk behielden we onze zelfcontrole en gingen we nooit over de 25 km/u, of hoe werkt gemiddelde snelheid ook al weer?

Na de lunchbreak moeten we op zoek naar een fietsenmaker om twee gesprongen spaken uit Simon zijn achterwiel te vervangen. Bij gebrek aan beter kloppen we aan bij de lokale garagist. Ondertussen wordt Jozef in elkaar geslagen door de lokale hangjongeren.

Met het achterwiel zo goed als nieuw rijden we door het ene dorpje naar het andere. Om de vijf seconden krijgen we een stralende glimlach te zien en proberen we telkens even enthousiast dag te zeggen. Met de fiets over kleine baantjes rijden heeft dus wel meerdere voordelen. De laatste 10 km leggen we bewust trager af omdat we gewoon te hard onder de indruk zijn van alles wat zich rond ons afspeelt. Onze armen doen meer zeer van het terugzwaaien naar de bevolking dan onze benen van het fietsen.

Than Uyen tot Hanoi

De aarderijkskundeknobbels onder jullie hebben ondertussen misschien al door dat we gisteren echt een monsterafstand hebben afgelegd als we vandaag al in Ha Noi zijn. Na 45 km te hebben gefietst hebben we vanuit Than Uyen een nachtbus genomen zodat we iets meer tijd over hebben om van Ha Noi en Ha Long te genieten.

Een nachtbus is hier trouwens geen slaapbus. Heel de rit lang branden de prachtig gekleurde ledlampen, hoor je Vietnamese housemusic en krijg je beelden te zien van discotheek Amnesia. Weer een ervaring rijker komen we aan in Ha Noi en checken we in bij het Backpackers` Hostel.

We gaan vanaf nu ook proberen filmpjes via het youtube kanaal van Simon up te loaden. Hopelijk krijgen jullie zo toch een beeld van wat we hier meemaken.

Morgen ochtend vertrekken we op een 3daagse trip naar de Ha Long Bay en Cat Ba Island. Tot gauw!